ماه اول

ماه اول به دنیا امدنت هم شیرین بود و هم تلخ هر لحظه که نگاهت می کردم شکر نعمت خداوند را می کردم خدایا چه کار نیکی به در گاهت انجام دادم که چنین نعمت بدون نقصی را نصیبم کردی خدا یا شکر سالم هست قوی هست زیبا هست و...............

و سخت بود به خاطر بیماریهای خودم ولی تمام اینها با وجودت از یاد می رود

تا سه روز شیر نمی گرفتی و من مجبور شدم با قاشق بهت شیر خشک بدهم ولی بالاخره موفق شدی به شیر خوردن .زردی هم گرفتی و من چون از سر نگین چشم ترسیده بودم کلی شلوغ بازی در اوردم ولی بالاخره اروم گرفتم و لامپ اوردیم و گذاشتیمت زیر لامپ ولی بند نمی شدی که همین که می گذاشتیمت زیر لامپ جیغت به هوا بود نمی دونی چه بیچارگی کشیدیم بعد هم که به شکم می خواباندمت سرت را بالا می کشیدی و باز جیغ می زدی مونده بودیم بچه 4 روزه چطوری روی شکم حرکت می کنه.اینقدر به خاطر زردیت ناراحت بودم که وقتی بابا برای دفتر چه بیمت ازم پرسید اسمش رو ارمین بذارم گفتم هر جور دوست داری بابا هم رفت ارمین گرفت وقتی زردیت خوب شد تازه از خواب بیدار شدم که من ازمین دوست ندارم تو نیکان من بودی قبل از بارداریم این اسم رو برات انتخاب کرده بودم همیشه تو ذهنم نیکان بودی الان با این اسم برام غریب بودی همه می گفتن ارمین قشنگ تره ولی من کاری به بقیه نداشتم من نیکان رو دوست داشتم باهاش مانوس بودم تازه بیا و در ستش کن تا دو روز گریه می کردم چرا گذاشتی ارمین ولی خوب اجی و بابا دو تا رای بودن و من یکی .از همین الان بدان که توی خانواده ما همیشه رای گیری انجام می شود و طبق رای اکثریت کاری رو انجام می دیم و بالاخره من قبول کردم ولی در ذهنم همان نیکان خودمی ....

اجی هم تا سه روز دمق بود خیلی خیلی بدی می کرد ولی از روز چهارم یه کمی نرم تر شد

برای حمام دهم هم کلی مهمان داشتیم و خاله جانا اومدند و بردندت حمام و دیگه شدی یه پارچه اقا

عکسهای ارمین

نیم ساعت بعد از تولد

وای مامان خدا زیادت بکنه خوبه این شکلی نموندی وقتی به دنیا اومدی همون لحظه به خانم دکتر گفتم وای چقدر شکل باباشه ولی الان که عکست رو می بینم می گم نه  چه شکلی نمی دونم

 عکسهای ده روز اول آرمین

بمیرم الهی نی نیم زردی گرفته